De gezellige wintermaanden komen eraan. De geur van
versgebakken koekjes en chocolademelk moedigen aan om in de zetel
te gaan zitten, een dekentje over de benen te trekken en een goed
boek te lezen.
Het blogboek van Ella-Marie is al een tijdje gesloten, maar soms is
stiekem naar favoriet leesmateriaal grijpen een zalige zonde.
Niet?
Actie ondernemen
Lieve lezer, ik weet het. Er was een duidelijke aankondiging dat "mijlpalen" de laatste blog was. Maar soms… heel soms moeten we van aankondigingen terugkomen. En de reden waarom zal je naar alle waarschijnlijkheid (hoop ik toch) een warm gevoel geven!
We kregen echt veel feedback over het verhaal van onze sterke meid. Dat ze zo moedig was, hoe krachtig ze is kunnen doorgaan en wat een prachtige evolutie ze heeft gemaakt. Maar ook zo vaak de vraag wat jullie konden doen om Ella-Marie haar leven makkelijker en beter te maken. En sommigen onder jullie hebben ons antwoord "jullie morele steun" volledig in de wind geslagen!
Zo ook een prachtige vrouw die elke blog in detail heeft
gelezen. Zij kwam naar ons en zei: "De blog heeft mij geraakt en ik
heb zitten nadenken wat ik voor jullie kan doen. Na wat nadenken
heb ik het gevonden… Ik probeer voor jullie iets te organiseren.
Geef mij nog even en ik kan jullie hopelijk leuk nieuws
verkondigen!"
Met een bijzondere nieuwsgierigheid bleven we eventjes wachten, tot
we plots een telefoontje kregen.
Over schapen en goede doelen
De dame in kwestie heeft helaas ook al wat pech gehad in het leven, maar ondanks dat blijft ze haar eigen blije zelve. Zelfs op één van de moeilijkste momenten in haar leven, nam ze de moeite om ons op te bellen en riep ze heel enthousiast:
"Ella-Marie is het volgende goede doel in de schapenstal!".
Voor zij die niet in het pittoreske Heist-op-den-Berg wonen, begrijpen we dat die lekker warme chocomelk nu ergens op de grond beland zal zijn. Excuses, wij zorgen voor een antivlekkendoekje van de Delhaize.
De schapenstal dus! Voor zij die niet kunnen wachten op onze uitleg, ga gerust al naar deze link: https://deschapenstal.be.
Één van de drijvende krachten achter dit goede doel is juf Kristel. Zij heeft nooit rechtstreeks les gegeven aan Ella-Marie, maar Olivia mocht in het eerste leerjaar haar voetjes onder de schoolbanken in haar klas zetten. Na een gesprekje met juf Amber en juf Kristel werd het ons duidelijk wat ze allemaal doen!
De schapenstal
De Schapenstal of Schafstall voor de après-skiliefhebbers, is een winterbar in het centrum van Zonderschot, een gehucht van Heist-op-den-Berg.
De gezellig, ingeklede blokhut is geopend van 7 december 2024 tot en met 5 januari 2025.
Verschillende Zonderschotse verenigingen en een heleboel vrijwilligers zorgen ervoor dat De Schapenstal dagelijks geopend is.
Iedereen is hier welkom om in een leuke, winterse sfeer te komen genieten van een drankje. Op zondag is er telkens lekkere, zelfgebakken taart en verse soep te koop. Verschillende verenigingen zorgen ook voor een extraatje, zoals verwenkoffie, gin-tonic of ham aan het spit.
Je kan je bezoek ook perfect combineren met een wandeling van ongeveer 7.5 km, met vertrek en aankomst aan hun winterbar.
Tijdens het weekend is er ambiance verzekerd: swingende optredens, après-ski avonden, vinylavonden,... Voor ieder wat wils! Voor een aantal optredens werken ze met inkomtickets. Deze tickets zijn te koop vanaf zaterdag 7 december om 13 uur in De Schapenstal. Eén ticket kost 25 euro. Er kunnen max. 4 tickets per persoon worden aangekocht.
De specifieke openingsuren en bijzondere activiteiten vind je op hun website: https://deschapenstal.be.
Elk jaar schenken we een groot deel van onze opbrengsten aan een goed doel. Dit jaar gaat de opbrengst dus voor een deel naar Ella-Marie! :-)
Kortom, zeker de moeite om eens langs te gaan!
Wat gaan we ermee doen?
Alvorens een update te geven over Ella-Marie haar doen en laten, willen we jullie eerst heel graag laten weten wat er zal gebeuren met de gulle gift van de mensen van de schapenstal.
Ella-Marie doet het buiten verwachting goed. Maar buiten verwachting goed betekent niet dat er niets aan de hand is. Zo zal ze helaas nooit alleen kunnen fietsen. Omdat haar zicht voor de helft is weggevallen,, ze nooit stabiel op een fiets kan zitten en de coördinatie voor correcte beenkracht beperkt blijft, zal de droom van een tweewieler te besturen onbereikbaar blijven.
Uitstapjes naar de Averegten (provinciaal bos), fietsen richting school of simpelweg "een toereke" gaan doen is op dit ogenblik dus niet aan de orde. Gelukkig leven we in het kleine Belgenlandje en worden er ook oplossingen gezocht voor mindermobiele mensen. Incoming: de Driewieltandem!
Dankzij vriendin Katleen, orthopedisch Technoloog van Aqtor!, kregen we de mogelijkheid aangeboden om een testrit te maken op een indrukwekkend vehikel. 2 wielen achteraan en ééntje vooraan, elektrische ondersteuning bij het trappen en een ruggensteun voor stabiliteit zorgen ervoor dat we eindelijk met Ella-Marie Heist-op-den-Berg en omstreken onveilig kunnen maken.
Uiteraard komt dit alles met een prijskaartje. Als ouder hebben
wij steeds aangekondigd dat we alles voor onze kinderen zullen
doen. Zo werken we beide dagelijks hard om de nodige centjes te
verdienen. Even was er dus ook twijfel om het geschenk aan te
nemen, maar toen kregen we de duidelijke boodschap: "Dit zijn
centjes voor Ella-Marie omdat we haar heel hard willen steunen in
haar dagelijkse revalidatie, niet voor de ouders :-)."
Met veel dankbaarheid nemen we de steun voor haar dus aan en kopen
we er een driewieltandem mee aan! :-)
Update!
En dan is het nu echt wel tijd om het belangrijkste onderwerp
van deze blog volledig in de spotlights te zetten!
Ella-Marie doet het buitengewoon goed. Zowel fysiek als cognitief
zijn er serieuze sprongen gemaakt waardoor we met enorme verbazing
dagelijks naar haar kijken. Hoewel de ingrijpende hersenoperatie al
een jaar en half achter ons ligt, zijn er nog steeds grote
uitdagingen in het leven. En die uitdagingen hebben helaas niet
altijd te maken met de operatie zelf.
Fysiek
Wat. Een. Vooruitgang!
Toen Ella-Marie Pulderbos verliet, kregen we de boodschap dat haar limieten ongeveer bereikt waren. We hebben toen met veel dankbaarheid afscheid genomen, omdat Ella-Marie eigenlijk al meer kon dan we ooit hadden gehoopt. Een korte wandeling uit de rolstoel was zelfs mogelijk!
En toen kwam de getto van de speelplaats.
Met Ella-Marie hadden we de afspraak gemaakt dat ze in haar rolstoel naar school kon gaan tot aan de Paasvakantie. Daarna gingen we proberen om op de speelplaats te stappen en daar op een bankje te gaan zitten. Maar kinderen willen uiteraard met andere kinderen spelen en dus probeerde Ella-Marie toch de groep te volgen. Eerst met de nodige steun aan armen en schouders, daarna vlotter en vlotter. We kunnen dan ook met fierheid melden dat Ella-Marie zich op korte afstand redelijk goed kan verplaatsen! We gaan als familie-uitstapje zelfs proberen om tijdens Heist-loopt-warm een wandeling van 3 km te maken!
Daartegenover staan uiteraard de beperkingen die zullen blijven. De fijne motoriek in de linkerhand is helemaal weg. Het zicht blijft beperkt tot de halve wereld. De pijnlijke spalk moet aan haar voet blijven om een mooie hoek van 90 graden te maken. En zo zijn er nog wat ongemakken die ervoor zorgen dat Ella-Marie nog wel haar werk zal hebben.
Maar Ella-Marie zou niet zo'n topdochter zijn, als ze niet dagelijks hard zou werken. Zo is ze elke schooldag (!!) te vinden bij die lieve kinesiste Griet van Akketuut. Wat een motivator is me dat! Van cheerleaderdansjes, tot klauterparkoers en yogastretchoefeningen… ze doet het allemaal! :-)
Herinneren jullie nog Diane met haar G zwemmers? Wat een ongelooflijk succes is me dat! Ella-Marie mocht meedoen aan de competitie en zwom helemaal zelfstandig 25 meter op haar rug naar een prachtige tweede plaats!! De fierheid op haar gezicht was onbeschrijflijk aandoenlijk!
En sinds kort is ze ook gestart bij de G-turners. Elke maandag gaat ze een uurtje oefenen in de sportzaal van Heist-op-den-Berg. Ook daar leert ze springen op een trampoline, wandelen over balken en springt ze op een speelse manier de zaal rond.
Als je alles samenvat, moet Ella-Marie eigenlijk nog steeds dagelijks intensief fysieke oefeningen uitvoeren om de onverwacht grote vooruitgang te behouden en (hopelijk) nog wat te laten toenemen.
En er is nog een extra "voordeel": "Papa, ik mag chips eten want ik sport alles eraf. Jij wordt er gewoon dik van, dus ik eet uw portie wel op!" :-)
Mentaal
Het leven is geen ponykamp. Net zo min is de getto van de school een plaats waar iedereen rekening met je houdt.
De eerste dagen van het nieuwe schooljaar waren voor Ella-Marie wel leuk. De vriendjes terug voltijds zien, veel aandacht krijgen en veel ervaringen uitwisselen. Maar al snel werd de roze wolk eerder een donderwolk… .
Ella-Marie heeft cognitieve en fysieke beperkingen. Het maakt haar een makkelijker doelwit voor pesters. En helaas is ze meermaals ECHT droevig thuis gekomen. Want kinderen kunnen bijzonder hard zijn. "Vuile gehandicapte" was slechts één van de zaken die er gezegd werden. Maar opnieuw moet hier vermeld worden dat de leerkrachten van het IMG echte toppers zijn. Zodra meester Jonas, juf Julie en anderen dit pestgedrag in de gaten kregen, werden er direct acties ondernomen. En het moet gezegd worden: op dit ogenblik is Ella-Marie gelukkiger op school! Ze leert echt heel veel bij, maakt ook hier onverwachte sprongen vooruit en vindt intrinsieke motivatie in dingen bij te leren.
Ella-Marie zat sinds vorig jaar al in de puberteit. En wat
hebben we geweten dat die er was. En misschien nog erger, dat die
er nog steeds is!
Oh, de vreugde van het opvoeden van een meisjespuber! Stel je voor:
je probeert een serieus gesprek te voeren, maar je krijgt alleen
maar oogrollen en zuchten terug. Het is alsof je een stand-up
comedian bent die voor een publiek van één persoon optreedt, en dat
publiek is absoluut niet onder de indruk. Elke vraag die je stelt,
wordt beantwoord met een mengeling van pubertaal en sarcasme die je
doet afvragen of je ooit dezelfde taal hebt gesproken. En dan zijn
er nog de moodswings, die je het gevoel geven dat je in een
achtbaan zit zonder veiligheidsbeugel. Je kunt alleen maar hopen
dat je niet uit de bocht vliegt. Maar hé, wie heeft er een rustige,
harmonieuze relatie nodig als je ook kunt genieten van de constante
spanning en onvoorspelbaarheid van het ouderschap? Toch?
Helaas heeft Ella-Marie wel recht van klagen als het gaat over
fysieke beperkingen. Hier merken we soms toch de frustratie over
die verdomde linkerhand. En wat misschien nog belangrijker is: de
zoektocht naar echte vrienden gaat niet van een leien dakje.
Gelukkig zien we sinds een paar weken Ella-Marie nu elke avond na
haar favoriete TV programma haar telefoon nemen en wandelt ze weg
om met vriendinnetje Jolien te bellen. Elke avond opnieuw horen we
een schaterlach en die is echt van goud waard.
Blijven gaan!
Het leven zit voor iedereen vol uitdagingen. Ella-Marie heeft
laten zien dat ze deze met moed en vastberadenheid tegemoet treedt.
Ondanks de obstakels blijft ze met goede moed naar vooruitgang en
verbetering zoeken. We zijn ECHT fier op haar en het
doorzettingsvermogen en de positieve instelling zijn een inspiratie
voor ons allemaal.
We willen iedereen bedanken die haar ooit heeft gesteund en
aangemoedigd. Dat heeft een wereld van verschil gemaak!. Ella-Marie
zal altijd blijven werken aan haar vooruitgang en met jullie hulp
en aanmoediging zal ze blijven groeien en bloeien. Bedankt voor
alles… en wie weet tot in de schapenstal!