In onze laatste blog werd het duidelijk dat niet elke dag een feest is. En toch! Toch zijn we de laatste 2 weken vooral in een feestmodus gestapt. Grotendeels door enkele fijne gebeurtenissen, maar ook omdat het dagelijkse leven letterlijk en figuurlijk zonneschijn gaf.
Stapjes vooruit
Beginnen doen we met de fysieke vooruitgang. Ella-Marie mag vanaf nu elke vrijdag in een speciaal robotpak kruipen. Mede hierdoor leert ze zelfstandig stappen en leert ze zelfs een paar stapjes op de trap te zetten. Alles verloopt nog bijzonder wankel, maar de filmpjes (gemaakt door de kinesisten zelf) die Ella-Marie dan doorstuurt, tonen bijzonder veel fierheid op haar gezicht.
Het robotpak zelf lijkt een beetje op een klimmuurbeveiligingspak. De steun die ze hierdoor krijgt, zorgt ervoor dat Ella-Marie vastberaden stapjes begint te nemen. Een heel mooie vooruitgang die, dankzij de intensieve kinesitherapie, verwezenlijkt werd en nog verder zal doorgaan!
Eindelijk!
Kennen jullie topjuf Ann nog? Zij is de leerkracht van Ella-Marie in het IMG en doet er alles aan om haar nog te betrekken bij de school. Neem daar dan nog bij dat in Pulderbos een andere topjuf Conny rondloopt en je weet al wat de volgende paragrafen jullie gaan brengen!
Juffen van het bijzonder onderwijs zijn een ras apart. Sowieso
hebben wij nog steeds veel respect voor alle mensen die in het
onderwijs staan. Dag in, dag uit proberen ze elk kind zo ver
mogelijk te krijgen. Niet alleen cognitieve vaardigheden, maar ook
welbevinden, sociale integratie en zoveel meer worden bij de
kinderen gestimuleerd.
De juffen van het bijzonder onderwijs moeten nog een extra stapje
verder gaan natuurlijk. Elk kind is écht heel anders en ze hebben
allemaal speciale noden. Volgens ons is een keuze voor het
specialisatiejaar "bijzonder onderwijs" dan ook altijd zeer bewust
gemaakt. Je moet echt voor de kinderen léven. En dankzij die
instelling, werd Ella-Marie vorige week verrast!
Wat een grote glimlach zagen we bij onze mooie dochter. De klas
van Ella-Marie kwam op bezoek! En of dat deugd heeft gedaan!!
Ella-Marie speelde gids in revalidatiecentrum Pulderbos. De
leefgroep, de speelplaats, de kinderboerderij, … echt alles werd
getoond. En natuurlijk mochten de kinderen Ella-Marie duwen in de
rolstoel en kreeg ze 1000 knuffels. De paar uurtjes die Ella-Marie
samen was met haar klas, hebben haar echt veel goed gedaan. Je zag
aan alles dat ze weer meer goede moed had.
Op het einde van de dag waren er dan ook traantjes. Een tranend oog
van het lachen en ééntje van het huilen. Geluk en gemis liggen
kortbij elkaar, maar de bezoekdag was een succes!
Nog meer feest
Mama Annelies was jarig en de voorbije week stond vooral in teken van deze gebeurtenis. Omdat we Ella-Marie uiteraard mee wilden laten vieren, werd besloten om ze 's avonds op te pikken in Pulderbos. Ook wij als ouder zijn niet perfect, want de geniale keuze om onze kinderen te vragen waar ze wilden eten, pakte voor ons fout uit.
Één Burger King later wisten we weer waarom we beter zelf onze restaurants uitkiezen. Maar het gezellig samen zijn, het uitpakken van de cadeautjes en de superfijne avond zorgden voor blije gezichten.
Het was ook ontzettend heet in Pulderbos. We merkten ook op dat we al een beetje bij de leefgroep horen. Door de dagelijkse bezoekjes beginnen we iedereen te kennen. De leefgroep had waterballonnen voorzien en we mochten mee plezier maken. Vanop een afstand (de ruimte van de leefgroep is hun terrein, maar we konden hen zien vanop de parking) werden ballonnen onze richting uit gesmeten. En eerlijk? De verfrissing deed deugd! :-)
En nog wat meer feest
Mama Annelies en papa Pieter hebben voor het eerst nog eens een
avondfeestje kunnen beleven. 3 vriendinnen bereikten de magische
grens van 40 jaar. Iets waar wij nog een (half) jaartje van
gespaard blijven. Maar het was echt leuk om nog eens weg te kunnen
zijn.
Vooral het feit dat we niet constant onze gsm in het oog moesten
houden of ons moesten afvragen of Ella-Marie haar eerste aanvallen
al achter de rug had, deed wonderen. Het was een gezellige avond,
met een lekker hamburgerke als "fondke" en wat verfrissende dranken
om de 30 graden en meer te trotseren.
De uren ervoor kwamen Marieke en Danny gezellig op bezoek en enkele dagen later hadden we een nieuw restaurant in Heist getest met vrienden Stany en John. Vooral de cocktailbar daarna bleek een geweldig succes! Heist-op-den-Berg etaleert nogmaals zijn stadsallures. Als je weet dat een cocktailbar kan overleven, zijn we klaar voor de stap naar "stad Heist"! #wellehemmealles
Hop naar de volgende stappen!
Tijdens dit schrijven merk ik een bijzonder uitgelaten Ella-Marie op. Binnen een half uurtje rijden we naar het IMG. Een restaurantdag zorgt voor hét excuus om nog eens dag te gaan zeggen. Gek genoeg kijkt ze er vooral naar uit om "haar speelplaats" nog eens te zien. Ik kijk vooral uit naar mijn steak met frietjes, wat een mooie compensatie is voor de Burger King :-).
En om de cirkel van dit artikel mooi rond te maken, nog een laatste leuke boodschap: Om het schooljaar mooi af te sluiten, gaat Ella-Marie nog mee op schooluitstap met het IMG. Ook daarvoor alweer een enorm grote grand MERCI aan de juffen, die dit allemaal mogelijk maken.
The sun is shining and so is Ella-Marie! Het gaat weer mooi in stijgende lijn!